Zatrzymywanie wody w glebie po zbiorach jest kluczowe dla zachowania żyzności oraz jakości gleby. Odpowiednie działania podjęte w tym okresie mogą przyczynić się nie tylko do lepszego wykorzystania dostępnych zasobów wodnych, ale również do poprawy struktury gleby, co jest istotne w kontekście długoterminowej produkcji rolniczej. Już bezpośrednio po zbiorach zaleca się podejmowanie działań mających na celu ograniczenie parowania oraz poprawę zdolności gleby do zatrzymywania wody.
Ograniczenie parowania
Pierwszym krokiem jest szybka uprawa ścierniska, co pozwala na zahamowanie parowania wody. Wysokie temperatury i intensywne nasłonecznienie mogą powodować, że w ciągu zaledwie jednego tygodnia gleba traci nawet kilkanaście litrów wody na metrze kwadratowym. W obliczu zmieniającej się pogody, z dużymi opadami deszczu w niektórych regionach, a w innych z ich brakiem, jest to szczególnie ważne. Deszcz jest niezbędny dla wielu upraw, takich jak buraki cukrowe, kukurydza oraz uprawy warzywne i sadownicze.
Znaczenie obornika i słomy
Odpowiednie zagospodarowanie słomy jest kluczowe dla poprawy pojemności wodnej gleby. Dobrze przetworzona słoma dostarcza nie tylko składników odżywczych, ale także wspiera tworzenie próchnicy. Próchnica poprawia strukturę gleby oraz jej aktywność biologiczną, co bezpośrednio wpływa na zdolność gleby do zatrzymywania wody. Również stosowanie nawozów organicznych, pod warunkiem ich właściwego wymieszania, przyczynia się do poprawy pojemności wodnej gleby.
Płytka uprawa po zbiorach
Zaleca się, aby uprawę pożniwną przeprowadzać jak najszybciej, co pozwoli na przerwanie parowania. W ciągu jednego dnia gleba może stracić przynajmniej jeden litr wody na metr kwadratowy, co w ciągu tygodnia przekłada się na straty rzędu 7-10 litrów na metr kwadratowy. Płytka uprawa, na głębokości 5-8 cm, jest wystarczająca, aby zatrzymać parowanie, a jednocześnie wymieszać resztki pożniwne i pobudzić do wzrostu chwasty, które również pobierają wodę.
Orka i doprawienie gleby
W przypadku orki po zbiorach korzystne jest, gdy deszcz pada tuż po jej wykonaniu. Orka, mimo że często deprecjonowana, ma swoje zalety. Aby ograniczyć straty wody, należy stosować narzędzia doprawiające, które poprzez zagęszczenie gleby ograniczą parowanie. Badania pokazują, że brak odpowiedniego doprawienia może prowadzić do utraty około 5 litrów wody na metr kwadratowy.
Głęboszowanie dla poprawy stosunków wodno-powietrznych
Po zbiorach warto również rozważyć głęboszowanie, które przyczynia się do lepszego magazynowania wody. Zerwanie podeszwy płużnej poprawia stosunki wodno-powietrzne w glebie, co jest kluczowe dla magazynowania wody i jej przepływu. Głęboszowanie powinno być wykonywane cyklicznie, ale nie co roku, a jego głębokość powinna być tylko nieznacznie większa niż standardowa głębokość uprawy. W przypadku uprawy na głębokości 15 cm, głębosz powinien być wykonany na 25-30 cm.
Podsumowując, odpowiednie zarządzanie wodą w glebie po zbiorach jest kluczowe dla długofalowej produkcji rolniczej. Poprzez stosowanie technik ograniczających parowanie oraz poprawiających strukturę gleby, rolnicy mogą zwiększyć efektywność upraw oraz zapewnić lepsze warunki do wzrostu roślin.
Zdjęcie - pliki2.farmer.pl